Jak już wspominałem w jednym z wcześniejszych artykułów, twórcy Home Assistant Supervised (czyli w skrócie HASS.io) zrezygnowali z możliwości instalacji systemu samodzielnie na systemach linuksowych. Miało to spore uzasadnienie, ponieważ system ma sterować urządzeniami w naszym domu, ma działać w sposób ciągły i bezproblemowy. I o ile mając pojęcie o konfiguracji linuksa możemy pokusić się o samodzielną instalację i konfigurację, o tyle duża część użytkowników chce, żeby to „po prostu działało”. I tutaj pojawia się problem, ponieważ otwartość systemu i duże możliwości jego konfiguracji i dostosowania do własnych potrzeb to jedno, a konfiguracja systemu hosta i jego utrzymanie to drugie. Jeśli źle skonfigurujemy system operacyjny bądź w późniejszym czasie wprowadzimy jakieś zmiany, może się okazać, że całość przestaje działać. Co więcej, jeśli w już działającym systemie wprowadzimy zmiany, HASS.io może przestać działać. Niestety – w związku z różnymi problemami, użytkownicy o pomoc prosili twórców HA lub po prostu zrażali się do systemu. Dlatego postanowiono, aby ograniczyć liczbę wspieranych środowisk do kliku, aby łatwiej tworzyć i utrzymywać system. Najwygodniejszą opcją dla większości użytkowników będzie pobranie gotowego obrazu przygotowanego systemu – czy to jako obrazu karty SD, czy jako maszyny wirtualnej.
Jednak duża presja środowiska użytkowników (głównie zaawansowanych i znających linux) spowodowała, że twórcy HA zmienili podejście i dodali obsługę samodzielnej instalacji. Jednak pojawiło się jedno ograniczenie – oficjalnie system można instalować w Docker działającym w systemie GNU/Linux Debian. W tym artykule pokażę, jak zainstalować Debiana w maszynie wirtualnej na QNAP (różni się od instalacji Ubuntu opisanej tutaj). Natomiast w kolejnym zainstalujemy HASS.io w jest maszynie.
5. Wybór języka polskiego w poprzednim kroku spowoduje, że system sam zaproponuje odpowiedni region, jak Polska oraz układ klawiatury polski.
6. Przechodząc dalej musimy ustawić nazwę dla naszego systemu. Powinna to być nazwa unikatowa w danej sieci. Następny krok to podanie domeny. Nie jest to krytyczne, możemy zostawić pole puste.
7. Przechodzimy dalej i podajemy nasze wybrane hasło użytkownika root. Należy to hasło zapiać/zapamiętać 🙂
8. Przechodzimy dalej i podajemy nazwę naszego użytkownika. Uwaga – nie jest to login, tylko pełna nazwa wyświetlana. Dopiero w kolejnym kroku ustawiamy login i krok dalej hasło.
9. Następny krok dotyczy podziału dysku. Najlepszą opcję będzie wybór podstawowej opcji, czyli Przewodnik – cały dysk. Wykorzystanie LVM daje nam dodatkowe możliwości, jednak wymaga dodatkowej wiedzy w konfiguracji. Dlatego zostawiamy tutaj opcję podstawową.
Następnie wskazujemy dysk twardy, który zostanie podzielony. W tym przypadku zobaczymy blokowe urządzenie dyskowe, które wcześniej przydzieliliśmy do naszej maszyny wirtualnej. Przechodzimy kolejne okna do pytania, czy zapisać zmiany na dysku. Wybieramy Tak i przechodzimy dalej.
10. Jeśli nasza maszyna wirtualna ma dostęp do Internetu (a powinna mieć zgodnie z konfiguracją), możemy wskazać serwer lustrzany, z którego instalator będzie pobierał aktualne wersje oprogramowania podczas instalacji.
Oczywiście możemy wybrać dowolny z wyświetlonych, ja zostawiłem główny serwer debian.
11. Jeśli korzystamy z proxy w sieci, na tym etapie możemy podać jego adres. Uwaga – jeśli nie korzystamy z proxy, pole zostaje puste.
Kolejny krok to możliwość wzięcia udziału w „konkursie” na najpopularniejszy pakiet. Wybieramy nie i przechodzimy dalej.
12. Na tym etapie wskazujemy pakiety oprogramowania, które zostanie zainstalowane. Ponieważ z systemu będziemy korzystać głównie zdalnie, warto na tym etapie zaznaczyć Serwer SSH. Z pozostałych wybieramy tylko Podstawowe składniki środowiska graficznego Debian oraz Podstawowe narzędzia systemowe
13. Kolejny etap instalacji to instalacja GRUB – czyli programu ładującego system. Wybieramy opcję Tak, aby GRUB został zainstalowany w głównym rekordzie rozruchowym dysku. W przypadku naszej maszyny nie mamy innych dysków oraz systemów, więc domyślna opcja jest wystarczająca.
Musimy też wskazać, na którym dysku GRUB zostanie zainstalowany. Wskazujemy wpis z naszym dyskiem (powinien to być /dev/vda z dopisem virtio).
Przechodzimy dalej i kończymy instalację restartując nasz system.
14. Po ponownym uruchomieniu maszyny powinniśmy zobaczyć ekran GRUB z wyborem systemu do uruchomienia.
To wszystko na dzisiaj. W kolejnym artykule zainstalujemy HASS.io w utworzonej maszynie wirtualnej.
Tajpej, Tajwan, listopada 14, 2024 – QNAP® Systems, Inc. potwierdził dziś swoje zaangażowanie w niezawodność produktów…
Tajpej, Tajwan, września 30, 2024 – QNAP® Systems, Inc., wiodący innowator w dziedzinie rozwiązań obliczeniowych, sieciowych…
Tajpej, Tajwan, września 23, 2024 – QNAP® Systems, Inc., wiodący dostawca rozwiązań obliczeniowych, sieciowych i pamięci…
Tajwan, Tajpej, sierpnia 20, 2024 - Firma QNAP® Systems, Inc. (QNAP) oficjalnie ogłosiła dziś wydanie systemu operacyjnego…
Tajpej, Tajwan, sierpnia 19, 2024 - Firma QNAP® Systems, Inc. (QNAP) ogłosiła dzisiaj oficjalną premierę QuTS…
Tajwan, Tajpej, sierpnia 1, 2024 - QNAP® Systems, Inc., wiodący innowator rozwiązań informatycznych, sieciowych i pamięci…